*OCZAMI LAURY*
O 20 wszyscy byli już gotowi. Chłopacy ubrani w luźne ciuchy, jak zwykle. Myśleli że my ubierzemy sukienki. Jednak zupełnie ivh zaskoczyłyśmy. Ubrane w luźne crop-topy oraz krótkie spodenki , wyszłyśmy żeby się pokazać chłopakom. Byli zachwyceni. Po 20 minutach wszyscy wyszliśmy z hotelu, w kierunku plaży, na której odbyć się miała impreza. W fantastycznych humorach po 5 minutach doszliśmy na miejsce. Była masa ludzi, i z daleka było słychać muzykę. Od razu z Wiktorią wbiegłyśmy na "parkiet" zostawiając innych w tyle. Tańczyłyśmy tak przez kilka minut, po czym odeszłyśmy na bok żeby pogadać.
- Wiktoria, gadałaś z Natanem? -spytałam grzecznie przyjaciółkę.
- Ehh, tak. Gadałam z nim chwile na skype, i pisałam z nim. - odpowiedziała
- Wyjaśniliście sobie wszystko? - ponownie spytałam, jednak nie uzyskałam odpowiedzi , bo podeszli do nas chłopacy.
- Co sie ukrywacie? - spytali niemal chórem.
- My? Nie,tak tylko gadamy.- odpowiedziała Wiktoria, równo z ostatnim słowem niuni,  Mikołaj wyciągnał mnie na parkiet, i zaczął tańczyć. Podczas tańca rozmawialiśmy, jednak było tak głośno że musieliśmy krzyczeć do siebie, mimo że byliśmy niemal przytuleni.
- Co Wam obu dzisiaj jest? - spytal z troska
- Mi nic , a Wiktoria.. miala kontakt z Natanem. - odpowiedzialam
- Jezu, znowu? - spytal chlopak
- Tak, juz nie wiem jak do niej dotrzec..-
Chłopak zamilkl i tanczylismy tak jeszcze przez chwile. Po dluzszej "minutce" doszlismy do wniosku ze idziemy sie czegos napic. Udalismy sie w strone baru, gdzie zamowilismy drinki. Trzymając  alkohol w reku , szukaliśmy reszty naszej paczki. Po chwili szukania z dala ujrzałam Wiktorię która rozmawiała przez telefon. Wiedziałam że gada z Natanem, wiec nie chcialam jej przeszkadzać. Udaliśmy się do Szymona, oraz Dawida których było widać z daleka. Podeszliśmy i zaczeliśmy opowiadać sobie różne "dojrzałe historie". Po chwili zauważyłam Kacpra, którego nie widziałam cały wieczór. Podbiegłam do niego i rzuciłam mu się na szyje. Chłopak mocno mnie przytulił.
- Gdzie sie podziewałeś?- spytałam.
- z Emilą i Nicole - powiedział z jego słodkim uśmiechem.
- rozumiem. - odpowiedziałam.
Po chwili pojawila sie obok nas rowniez Nicole , Seba i Emila. Zaczeliśmy tanczyc. Co jak co , ale ich towarzystwo lubie najbardziej.  Tyle lat przyjazni , jednak robi swoje. Po kilku godzinach, pijani udalismh sie do hotelu. Bylam najbardziej trzezwa, wiec musialam ogarniac moich przyjaciol. Co mi nie do konca wychodzilo. Po 10 minutach doszlismy na miejsce. Odprowadzilam Kacpra i reszte do ich pokoju, nastepnie odstawilam siebie i moich wspołlokatorow. Nawet nie zdąrzyłam sie odwrocic kiedy zobaczylam ze juz wszyscy spia. Zostalam sama. Włozylam sluchawki do uszu, wlaczylam muzyke i zaczelam plakac..

*OCZAMI WIKTORII*
O 20 wszyscy byli już gotowi. Ubrane w luźne crop-topy oraz krótkie spodenki , wyszłyśmy żeby się pokazać chłopakom. Byli zaskoczeni, że nie ubrałyśmy sukienek. Po chwili ruszyliśmy w kierunku plaży. Po 5 minutach doszliśmy na miejsce. Była masa ludzi, i z daleka było słychać muzykę. Szybko pobiegłyśmy z Laurą  tańczyc, zostawiając innych w tyle. Tańczyłyśmy tak przez kilka minut, po czym Laura zaczęła...
- Wiktoria, gadałaś z Natanem? -
- Ehh, tak. Gadałam z nim chwile na skype, i pisałam z nim. - odpowiedziałam ze stresem.
Jednak jest to moja przyjaciółka i wydaje mi się, że dobrze zrobiłam
- Wyjaśniliście sobie wszystko? -Zpytała.
Nie zdążyłam odpowiedzieć, bo podeszli do nas chłopacy.
- Co sie ukrywacie? - spytali.
- My? Nie,tak tylko gadamy.- odpowiedziałam.
Mikołaj zaczął tańczyć z Laurą. Po chwili zniknęli w tłumie ludzi.
-Wika musimy pogadać.-powiedział Szymon.
Chyba tylko on cały czas tak do mnie mówi. Uwielbiam go! Jest idealnym przyjacielem.
-Jak z Natanem? Dał ci spokój?-
-yy tak pewnie. Nie mam z nim kontaktu.- skłamałam.
Nie mogłam mu powiedzieć "tak mam z nim kontakt i planuje sie z nim spotkac." Po chwili dostałam smsa od Natana. Stwierdziłam, że od razu do niego zadzwonię. Niestety nie mogłam złapać zasięgu, więc nie miałam dostępu do internetu. Wróciłam do przyjaciół i świetnie się bawiłam. Oczywiście musiałam się upić jak nigdy. Ale lubie to. Ten stan kiedy nic nie jest w stanie wyprowadzic mnie z rownowagi bardzo mi odpowiada. Nawet nie wiem jak trafiłam do hotelu. Rano obudził mnie telefon. To Natan?..

Z GÓRY PRZEPRASZAMY ZA OPÓŹNIENIA ZWIĄZANE Z TYM ROZDZIAŁEM. !

*OCZAMI LAURY*
Wybiegając z autokaru, chłopacy potykali się o własne nogi. Zawsze musieli być pierwsi. Wychodząc z autokaru zobaczyłam Mikołaja stojącego obok moich walizek. Podeszłam do niego.
- Witam księżniczke - powiedział ze śmiechem , przytulając mnie.
- Witam księcia - odpowiedziałam z przekorem
Ruszyliśmy w stronę wejścia głównego hotelu w którym mieliśmy spędzić całe 2 tygodnie. Mieliśmy 2 pokoje , w każdym z nich 6 łóżek. I mieliśmy się zakwaterować jak chcemy. Jeden z pokoi był z balkonem , więc wybrałyśmy go razem z Wiktorią. Po chwili wpadli do niego Mikołaj wraz z Dawidem.
- Myśleliśmy że będziemy pierwsi - powiedzieli ze smutkiem
- No cóż , takie życie - odpowiedziałam
- A może byśmy tak zamieszkali razem? - spytali
- Hmm , mi to nie robi, a Ty Wiktoria co uważasz? - spytałam
- No mi też. Skoro chcecie. - odpowiedziała
Po chwili do pokoju wszedł Szymon z Karoliną.
-Znajdzie się tu jeszcze miejsce dla nas? - spytali
- No jasne! - powiedziała Wiktoria z wielkim uśmiechem na widok Karoliny.
Nie podobał mi się ten pomysł. Chciałam być jak najdalej od Karoliny i Wiktorii , które wybrały łóżka koło siebie. Rozpakowałam ciuchy na łóżku koło szafy. I zaczełam wybierać w co się dzisiaj ubiorę. Kątem oka zauważyłam że łóżko obok mnie ma Mikołaj.
- No tak , wiedziałam że będziesz chciał być obok - powiedziałam z przekąsem , siadając na łóżku.
- Koło Ciebie zawsze - odpowiedział śmiejąc się , i posyłając mi porozumiewawcze spojrzenie.
Po chwili wyszłam z pokoju , udając się do Kacpra i reszty moich przyjaciół.
Niestety nie zastalam ich w pokoju, wiec wrocilam do siebie.
- Reszta już wyszła..- spojrzałam do środka i ujrzałam Mikołaja..tylko Mikołaja
- Gdzie reszte wywiało? - spytałam
- Poszli na plażę - odpowiedział wstając z łóżka.
- To ja się przebiorę i też idziemy ? - spytała,ale nie uzyskałam odpowiedzi. w zamian niej dostałam soczysty pocałunek. Wiedziałam że lubi to robić. Po chwili przestał całować.
- Przebieraj się w strój i idziemy - powiedział.
- Oh , dziękuje szanownemu księciu za pozwolenie. - powiedziałam śmiejąc się.
Po 10 minutach byłam gotowa i ruszyliśmy na plażę. Nie zajeło nam długo szukanie reszty ekipy , bo było ich słychać z km. Rozłożyłam ręcznik , wyjełam okulary i położyłam się. Przypomniałam sobie że nie posmarowałam się kremem. Niestety nie zdążyłam tego zrobić bo po chwili wylądowałam w wodzie wraz z resztą dziewczyn. Ledwo weszliśmy na plażę , a chłopacy już zaczynają świrować. Wychodząc z wody minęłam Mikołaja , którego zmierzyłam wzrokiem. Wiedział że jestem zła. Poszłam położyć się na ręcznik. Włożyłam słuchawki w uszy i przeglądałam ig , aska i fb. Mineło 20 minut i poczułam na swoich plecach coś zimnego. Odwróciłam głowę i zobaczyłam Mikołaja który smarował mnie kremem.
- Bo się spalisz - powiedział
- Raczej to moja sprawa - chamsko odpowiedziałam
- Nie bądź zła już , przepraszam - No tak cały on. Najpierw robi, potem przeprasza. Ale są wakacje i nie mogę się na niego gniewać. Wyjęłam słuchawki z uszu, wziełam go za rękę i ruszliśmy w stronę wody gdzie była reszta ekipy. Zaczeliśmy się wygłupiać i robić zdjęcia.  Jakoś po godzinie wyszliśmy z wody głodni jak wilcy. Stwierdziliśmy że idziemy coś zjeść. Jako że mięsożerni mieli przewagę liczebną udaliśmy się na kebaba. Nie wiedzieliśmy gdzie co dokładnie jest dlatego po drodze pare razy się zamotaliśmy. Po 30 minutach dotarliśmy na miejsce.

*OCZAMI WIKTORII*
Chłopacy musieli wybiec z autokaru jak dzieci które widzą stos słodyczy. stwierdziłam, że zaczekam aż wyjdą wszyscy i sama opuszcze autokar. po chwili ogarnięcia się ruszyłam w strone hotelu. Mieliśmy zarezerwowane 2 pokoje , w każdym z nich 6 łóżek. Jeden z pokoi był z balkonem , więc wybrałyśmy go razem z Laurą. Po chwili wpadli do niego Mikołaj wraz z Dawidem.
- Myśleliśmy że będziemy pierwsi - powiedzieli ze smutkiem
- No cóż , takie życie - odpowiedziała Laura
- A może byśmy tak zamieszkali razem? - spytali
- Hmm , mi to nie robi, a Ty Wiktoria co uważasz? - spytała
- No mi też. Skoro chcecie. - odpowiedziałm z nie widocznym zdenerwowaniem.
Po chwili do pokoju wszedł Szymon z Karoliną.
-Znajdzie się tu jeszcze miejsce dla nas? - spytali
- No jasne! - powiedziałam.
Od razu poprawił mi się humor na widok Karoliny. Miałam łóżko obok niej i Szymona. zaczęłam rozpakowywać rzeczy potrzebne na plaże i napisałam smsa do Nicole, że ruszamy. Laura gdzieś wyszła więc kazałam Mikołajowi na nią zaczekać a sama udałam sie na plaże z Karoliną i resztą naszych przyjaciół. Morze było bardzo blisko i po chwili byliśmy na miejscu. Takie rozluźnienie bardzo mi sie przyda po tych wszystkich przeżyciach. Po jakimś czasie przyszła Laura z Mikołajem. W wodzie był już Seba, Dawid, Szymon, Kacper i  Emilia. Jedyny Daniel został z nami na plaży. Jednak po chwili przybiegli chłopacy i zaczęli nas wrzucać  do wody i wszyscy byli mokrzy, nawet nie zauważyłam kiedy przyszła Laura. Widziałam, że jest zła bo poszła położyć się na ręcznik. siedziała tam i smażyła sie jak naleśnik. Ja wyszłam z wody i udałam się w cień. Nie lubie pływać i nie lubię się opalać. Po jakimś czasie do wody weszła też Laura. Jak wiadomo po długim pływaniu człowiek robi się głodny więc stwierdziliśmy że idziemy coś zjeść. Chłopacy stwierdzili, że idziemy się na kebaba.Kilka razy sie zgubiliśmy ale na szczęście dotarliśmy na miejsce.

*OCZAMI WIKTORII*
-Jak się czujesz?- zapytała mnie Karolina i przytuliła do siebie.
-Nie wiem już sama.- odpowiedziałam.
Na miejscu byli już wszyscy. Ja, Karolina, Laura, Mikołaj, Dawid, Szymon, Nicole, Sebastian, Daniel, Emilia, Kacper. Po chwili podjechał autokar do którego pierwsi podbiegli chłopacy żeby zająć najlepsze miejsca na samym końcu. Ja stwierdziłam, że nie ma po co sie pchać i zaczekałam aż tłum ludzi zmaleje. Został ze mną Dawid.
-Cieszę się, że z nami jedziesz. -powiedział chłopak i przytulił mnie do siebie.
-Ja też- odpowiedziałam bez jakich kolwiek emocji.
Nagle telefon mi zawibrował. Dostałam smsa. Od Natana.. "Hej niunia powinniśmy pogadac".
-Od kogo?- zapytał nagle Dawid.
-Od mamy. - powiedziałam i sztucznie sie usmiechnełam.
Schowałam telefon do kieszeni nie odpisując Natanowi i wsiadłam do autokaru. Do 24 jeszcze nie spaliśmy. O 2 nie spałam tylko ja. Postanowiłam napisać do Natana. Miałam nadzieje,że nie śpi. "Hej też tak uważam." No na prawde sie rozpisałam. Po chwili zadzwonił. Na szczęście szybko sie rozłączyłam ale niestety obudziłam siedącą przede mną Laure.
-Niunia czemu nie śpisz?- zapytała zaspanym głosem.
-nie mogę zasnąć.- odpowiedziałam
-a jak się czujesz?- spytała
-szczerze? FATALNIE - powiedziałam po cichu
-nie przejmuj sie niunia. - z troską odpowiedziała
- Masz racje. Chyba idę spać dobranoc. - powiedziałam dając jej buziaka
-dobranoc. - uśmiechneła się
Poczekałam chwile i odczytałam smsa od Natana. "Czemu nie odbierasz?" Ale byłam już zbyt zmęczona i zasnęłam. Obudziłam się około 11. Wszyscy od dawna byli na nogach tylko nie ja.
-Niunia masz szczęście bo za ok 3 godziny będziemy na mieiscu powiedział Szymon który siedział obok mnie. Co on tu robi? I gdzie jest Karolina. A no tak zmiany robili. Nie zdążyłam nic powiedzieć i nagle Daniel krzyknął
-ZMIANA JA SIADAM Z NIUNIĄ - wydarł się na cały autokar
-Okej fajnie, że zapytałeś.- zaśmiałam sie i zrobiłam mu miejsce obok siebie.
-no i co tam młoda? - spytał
-jesteś tylko 2 lata starszy pf - odpowiedziałam
-oj dobra- powiedział chłopak i zaśmiał się.
-głodna jesteem ! - Krzyknęłam na cały autokar.
Po chwili wszyscy znajomi zaczęli rzucać we mnie słodyczami.
-Kocham Was. - powiedziałam z uśmiechem.
-My Ciebie też - zaśmiali sie.
Na prawde ich kocham. Zjadłam kilka słodyczy a resztę schowałam do torby. Godzine później dojechaliśmy na miejsce.

*OCZAMI LAURY*
Wiktoria szybkim tempem podeszła do Karoliny. Laski o czymś gadały przez chwilę , dlatego nie chciałam im przeszkadzać. Szłam w kierunku Nicole , żeby się przywitać. Jednak szybciej niż ja zdążyłam do niej podejść podbiegł do mnie Kacper i o mało mnie nie przewrócił.
- Cześć skarbie - powiedział
- No hej - odpowiedziałam z szerokim uśmiechem.
- Jak z Mikołajem? - spytał od razu.
- No a jak myślisz? - spojrzałam na Mikołaja i szeroko się uśmiechnełam. W tym samym czasie chłopak ruszył w naszą stronę.
Po 10 minutach kiedy wszyscy się ze sobą przywitali , podjechał autokar. Oczywiście grupka przyjaciół, tak mam na myśli Dawida, Szymona i Mikołaja, ruszyła jako pierwsza żeby zająć miejsca na tyłach. Po chwili większość równiez wsiadła. Czekaliśmy na Dawida i Wiktorie , którzy rozmawiali przed autokarem. Po 5 minutach wszyscy byliśmy w środku. Ustaliliśmy że co 2 godziny będziemy robić zmiany. Żeby było sprawiedliwie. Na pierwsze 2 godziny usiadłam z Kacprem, który chciał żebym opowiedziała mu o rozmowie z Mikołajem. Zauważyłam że Wiktoria usiadła z Karoliną.. no tak nic dziwnego. Zaczełam opowiadać Kacprowi o tym jak Mikołaj przyszedł do nas do domu , jak mieliśmy poważną rozmowę , jak Wiktoria wybiegła z domu, opowiedziałam mu wszystko. Chłopak był zdziwiony , że teraz wszyscy normalnie rozmawiamy , no ale cóż przyjaźń.
Na opowiadaniu całych tych zdarzeń mineły nam 2 godziny. I nastąpiła zmiana. Tym razem usiadłam z Emilą , z którą ostatnim czasem straciłam kontakt. Zaczełyśmy wspominać czasy podstawówki , słuchałyśmy muzyki , i co chwilę płakałyśmy ze śmiechu. Całe my. 17latki z charakterem 12latek. Kochałam ją za to. Na takich rozmowach i wygłupach minął nam czas do 24. Wtedy nastąpiła kolejna zmiana. Usiadłam z Mikołajem. W sumie mi to pasowało bo chciałam iść spać. Położyłam się wygodnie na chłopaku i zasnęłam. Czułam jak głaszcze mnie po głowie , co bardzo mi się podobało.
Jakoś koło 2 obudził mnie telefon. Spojrzałam do tyłu i zobaczyłam że Wiktoria nie śpi.
- Niunia czemu nie śpisz? - spytałam przyjaciółkę
- Nie mogę zasnąć - odpowiedziała
- A jak się czujesz? - spytałam z troską
- Szczerze? FATALNIE.- powiedziała
- Nie przejmuj się niunia.
- Masz rację , chyba idę spać. Dobranoc. - powiedziala dając mi buziaka.
- Dobranoc. - odpowiedzialam z uśmiechem.
Wtuliłam się spowrotem w Mikołaja i zasnełam. Obudziłam się koło 9. Obudziły mnie krzyki chłopaków którzy przeprowadzali zmiany. Usiadłam z Karoliną , która dotychczas siedziała z Wiktorią. Nie była to moja ulubienica dlatego nie miałam z nią tematów. Włożyłam słuchawki w uszy i przez 2h słuchałam Justina. Koło 11 obudziła się Wiktoria. Spojrzałam do tyłu , widziałam że była zaskoczona tym że Szymon siedział obok. Nagle "obudził się" Daniel.
- JA SIADAM Z NIUNIĄ - wydarł się na cały autokar.
- No okej, fajnie że zapytałeś - odpowiedziała Wiktoria z uśmiechem.
Tym razem przypadł mi Dawid. Lubiłam go. I musiałam z nim porozmawiać także pasował mi ten układ.
- Jak z Wiktorią? - zapytałam
- Leci , chciałem z nią dzisiaj usiąść , ale chłopacy są szybsi. Pogadam z nią jeszcze raz jak dojedziemy. - odpowiedział
- No tak , przyda Wam się taka rozmowa. - powiedziałam.
Nastąpiła chwila ciszy.
- Głoodna jestem. - krzykneła Wiktoria na cały autokar.
Po chwili wszyscy zaczeliśmy rzucać w nią słodyczami.
- Kocham Was - powiedziała z uśmiechem
- My Ciebie też - odpowiedzieliśmy chórem.
Po jakieś godzinie dojechaliśmy na miejsce.

*OCZAMI LAURY*
Po 2 godzinach chłopacy byli już spowrotem. Oczywiście z walizkami , w których mieli wszystko na wyjazd. Doszliśmy do wniosku że będziemy spali u mnie w pokoju. Ja na łóżku , a chłopakom dam materace na podłodze. W pewnym momencie Dawid poszedł się kąpać , a Szymon poszedł robić kolację dla nas. Zostałam sama z Mikołajem w pokoju.
- Boję się o nią , mam nadzieję że rano wróci.. - powiedziałam znowu płacząc.
Chłopak nic nie odpowiedział tylko mocno przytulił a po chwili pocałował , w tym samym momencie do pokoju wpadł Dawid.
-Odezwała się.!Napisała że rano będzie,  i że musi się uspokoić - krzyknął z radością.
Wszyscy się ucieszyliśmy. Widać było że Dawid czuje coś do Wiktorii , normalni przyjaciele tak się nie zachowują. Po chwili Szymon przyniósł kolację. Zjedliśmy i poszliśmy spać. Chłopacy zasneli szybko , niestety ja miałam z tym problem. Przykryłam się kołdrą i odwróciłam na bok. Po chwili poczułam jak ktoś mi wchodzi do łóżka. Wiedziałam że to Mikołaj więc nie przejęłam się tym. Chłopak przytulił mnie i poszliśmy spać. O 9;30 obudził nas trzask zamykanych drzwi. Usiadłam na łóżku. Po chwili weszła Wiktoria.
- O widzę że nieźle się tu dzieje - powiedziała.Wybiegłam z łóżka i mocno się do niej przytuliłam.
- Cieszę się że jesteś.- powiedziałam.
- No wiecie. Przemyślałam wszystko i doszłam do wniosku że to Wy jesteście moimi przyjaciółmi i powinnam nam ufać. A po drugie dzisiaj wyjeżdżamy. Nie chciałam tego zepsuć. - powiedziała. 

Od razu nam wszystkim poprawił się humor. Mieliśmy nadzieję że do naszego wyjazdu który jest o 18 nic się nie zepsuje. Wstaliśmy z łóżka. Chłopacy zaczeli sprzątać a ja poszlam się wykąpać i pomalować. Kiedy wyszłam z łazienki wszyscy siedzieli przy stole.
- Postanowiliśmy że przed wyjazdem idziemy na zakupy - powiedziala Wiktoria
- Oo to super. Musze sobie kupic strój - powiedziałam z radością.
Spojrzałam na stół. I zrozumiałam że nie ma miejsca. W końcu mieści on cztery osoby a nas jest pięciu. Podeszłam do Mikołaja i usiadłam mu na kolanach.. Po godzinie wszyscy byliśmy gotowi do wyjścia. Udaliśmy się do galerii. Od razu Wiktoria pobiegła do H&M. A za nią Dawid. Ja się rozejrzałam i udałam się do Cubusa. Oczywiście zabierając Mikołaja , jako doradce. Szymon stwierdził ze pójdzie do kfc. Kiedy weszłam do sklepu od razu zauważyłam strój z napisem "Never Say Never" mega mi się spodobał. W końcu jestem Belieber.! Wziełam go i zabrałam do przymierzalni. Mikołaj poszedł za mną.
Kiedy przymierzałam strój zaczelam rozmawiać z Mikołajem.
- Myślisz że z Dawida i Wiktorii coś będzie? - spytałam.
- Wiesz dużo mi mówił , na jej temat , więc myślę że tak - odparł wchodząc mi do przymierzalni.
- Ślicznie wyglądasz- powiedział , przyciągnął do siebie. Uwielbiałam jak to robi..
Po 40 minutach wszyscy spotkaliśmy się koło kfc , gdzie siedział Szymon. Oczywiście ja i Wiktoria z milionem toreb z różnych sklepów. Od strojów , po buty, okulary , sukienki.. Musiałyśmy jakoś wyglądać w innym kraju. Zamówiliśmy jedzenie , i rozmawialiśmy. Mieliśmy mieszkać w 2 pokojach, i dzielić się jak uważamy. Lubiliśmy swoje towarzystwo i czuliśmy się dobrze przy sobie więc nam to nie przeszkadzało. Około godziny 16;30 udaliśmy się do nas do mieszkania skąd wzieliśmy wszystkie rzeczy i pojechaliśmy na dworzec głowny gdzie czekaliśmy na autokar który miał nas zawieźć do raju. Na miejscu byliśmy o 17;40 czyli 20 minut przed czasem. Usiedliśmy na ławkę i w ciszy czekaliśmy na autokar. Po chwili pojawiła się reszta znajomych z Nicole na czele.

*OCZAMI WIKTORII*
Kiedy dojechałyśmy do domu Karoliny w końcu się odezwałam.
- To prawda, że wczoraj kłóciłam się z Laurą a Dawid pobił Natana?-  spytałam
-No tak. Dawid cię bronił wczoraj. On chyba coś do ciebie niunia czuje.- odpowiedziała
-Serio tak myślisz?- spytałam jeszcze raz
Karolina kiwnęła twierdząco głową. Nie wiem dlaczego ale strasznie się ucieszyłam kiedy to powiedziała. Jednak nie dałam po sobie tego poznać.
- To powiesz mi czemu chcesz nocować u mnie? Jutro i tak wyjeżdżamy pamiętasz? - spytała Karolina z troską.
-Chodzi o tą impreze. Bo Natan strasznie mi się podoba a Laura, Szymon i Dawid mowili o nim dziwne rzeczy i, że nie powinnam z nim sie trzymac. Zdenerwowałam się i wyszłam z domu.-
-Ale jedziesz jutro z nami?- zapytała smutna
-chyba będę musiała.- powiedziałam z kwaśną miną
- A teraz napisz do nich, że żyjesz bo oni od zmysłów odchodzą!-krzykneła na mnie
Miała racje. Postanowiłam napisać do Dawida. Zawsze go kochałam ale on nie specjalnie chyba zwracał na mnie uwagę więc sobie odpuściłam. Napisałam, że rano będę i że musze się uspokoić. Poszłam się wykąpać i padłam jak kamień. Wstałam o 6 ponieważ musiałam wrócić. Byłam strasznie zdenerwowana. Z domu Karoliny wyszłam po cichu, zostawiłam jej liscik na lodówce, że nic mi nie jest. Około 7 byłam w domu. Było strasznie cicho ponieważ wszyscy spali. Na palcach poszłam do swojego pokoju, miałam nadzieje, że nikogo w nim nie ma. Na szczęście nie było. Zaczęłam się pakować i przebierać. Szybko mi to poszło zwłaszcza, że kilku rzeczy nie miałam. Wzięłam kosmetyczkę i po cichu poszłam do łazienki. Wyglądałam strasznie. Spakowałam się i trochę ogarnęłam. Kiedy wychodziłam z łazienki przypadkowo trzasnęłam drzwiami. Zaniosłam kosmetyki do pokoju i poszłam sprawdzić czy nikogo nie obudziłam. Kiedy weszłam do pokoju Laury zobaczyłam ją w łóżku z Mikołajem oraz Dawida i Szymona śpiących jeszcze na materacach.
- O widzę że nieźle się tu dzieje - powiedziałam zestresowana.
Laura wybiegła z łóżka i mocno się do mnie przytuliła.
- Cieszę się że jesteś.- powiedziała.
- No wiecie. Przemyślałam wszystko i doszłam do wniosku że to wy jesteście moimi przyjaciółmi i powinnam nam ufać. A po drugie dzisiaj wyjeżdżamy. Nie chciałam tego zepsuć. - powiedziałam. Chociaż nie byłam do tego przekonana. Wyjazd jest o 18 więc zdążę pojechać na zakupy. Chłopacy zaczeli sprzątać a Laura poszla do toalety. W tym czasie każdy sobie przygotował śniadanie. Atmosfera była napięta.
-Będę musiała jechać do galerii po kilka rzeczy.- powiedziałam pewnie.
- Laura też wspominała, że musi kupić sobie strój.- powiedział Mikołaj.
W tym momencie weszła Laura.
- Postanowiliśmy że przed wyjazdem idziemy na zakupy - rzuciłam.
- Oo to super. Musze sobie kupić strój- powiedziała.
Po godzinie wszyscy byliśmy gotowi do wyjścia. Udaliśmy się do galerii. Od razu pobiegłam do H&M. Był to mój  ulubiony sklep zaraz po New Yorkerze i Mohito . Wzięłam ze sobą Dawida jako doradce. Szymon poszedł sam do kfc. Jestem bardzo wybredna więc szukałam i szukałam. W końcu wybrałam zwykły czarny strój kąpielowy i kilka zwiewnych bluzek. Później poszliśmy kupić buty i kilka innych ubrań. Po 40 minutach wszyscy spotkaliśmy się koło kfc , gdzie siedział Szymon. Oczywiście ja i Laura z milionem toreb z różnych sklepów. Zamówiliśmy jedzenie , i rozmawialiśmy. Mieliśmy razem z resztą znajomych mieszkać w 2 pokojach. Około godziny 16;30 udaliśmy się do nas do mieszkania skąd wzieliśmy wszystkie rzeczy i pojechaliśmy na dworzec głowny gdzie czekaliśmy na autokar oraz znajomych. Na miejscu byliśmy o 17;40 czyli 20 minut przed czasem. Usiedliśmy na ławkę i w ciszy czekaliśmy.  Po chwili pojawiła się reszta znajomych z Nicole na czele. Od razu podbiegłam do Karoliny.

*OCZAMI WIKTORII*
-No to musimy pogadać.-powiedział poważnie Dawid.
Nie lubiałam gdy tak mówi. Wiedziałam, że coś jest nie tak.
-może najpier wyjaśnicie mi co się wczoraj działo? Nic nie pamiętam po tym jak Laura wyszła na balkon.-
-Dobra ja jej powiem.- zaczęła Laura.- jak wyszłam na ten balkon to chwile pogadałam z Mikołajem a później zostałam sama. Wtedy przyszedł Natan i mnie przytulił. Zaczełam się z nim całować i wtedy weszłaś ty. Zaczęłaś mnie wyzywać, że jestem taka siaka i owaka, zaczęłaś mnie szarpać a Natan zaczął nas nagrywać. Chciałam cię uspokoić ale nie dałaś mi wyjaśnić, że starałam się go odepchnąć. Wtedy przybiegł Dawid, Szymon i Mikołaj. Dawid zaczął bić Natana, Szymon i Mikołaj nas rozdzielali.- ciągnęła.-Dawid go pobił nie za to, że nas nagrywał, za to mu rozwalił telefon. Pobił go za to, że się z nim całowałaś i za to, że cię obmacywał. Spojrzałam na Dawid, który spuścił głowę.
-No a na koniec powiem ci jeszcze, że Natan ma chyba 3 dziewczyny i każda myśli, że jest tą jedyną.- powiedział Szymon.
-Tak jasne. Nie wciskajcie mi takich kitów. To, że wy go nie lubicie, a tobie- pokazałam na Laure.- też się podoba, nie oznacza, że ja nie mogę z nim się przyjaźnić czy nawet być. Natan nie jest taki rozumiecie!?- krzyknęłam i wyszłam z pokoju trzaskając drzwiami.
Pobiegłam do pokoju po telefon, spakowałam kilka potrzebnych rzeczy i szybko wybiegłam z domu. Nie wiem dlaczego to zrobiłam. Zadzwoniłam do Karoliny czy mogę u niej kilka dni przenocować powiedziała, że nie ma sprawy i, że po mnie przyjedzie tylko mam jej powiedzieć gdzie jestem. Po 10 minutach przyjechała do pobliskiego parku gdzie na nią czekałam.
-Niunia o co chodzi?- zapytała przerażona.
-chodzi o wczoraj. Ale nie chcę o tym gadać.- powiedziałam.
Nagle zaczął dzwonić mi telefon.  To była Laura. -nie odbierzesz?- zapytała Karolina
- Nie mam zamiaru z nimi gadać.-
Dzwoniła do mnie cała czwórka i po 2 minutach miałam 45 nieodebranych połączeń. W końcu zadzwonili do Karoliny.
-Nie mów im, że jestem z tobą. I, że wgl do ciebie dzwoniłam.-powiedziałam przerażona.
Dziewczyna tylko kiwnęła twierdząco głową i złapała mnie za rękę.
-Halo?...Nie a coś się stało?... okej jak się odezwie dam znać...-
-Szukają mnie?- zapytałam
-no. I martwią się. Chodź jedziemy do mnie bo zaraz zacznie padać.- odpowiedziała.
Jechałyśmy w ciszy którą co jakiś czas zagłuszał dzwoniący telefon.

*OCZAMI LAURY*
- Musimy pogadać - powiedział Dawid
Spojrzałam na Wiktorię , wiedziałam że ton Dawida nie podoba się jej.
- Może najpierw wyjaśnicie mi co się wczoraj działo? Nie pamiętam nic po tym jak Laura wyszła na balkon - powiedziała niunia.
- Dobra ja jej powiem - powiedziałam.
-Jak wyszłam na balkon to chwilę pogadałam z Mikołajem , ale potem zostałam sama. Wtedy zjawił się Natan.. przytulił mnie. Zaczełam się z nim całować , ale wtedy weszłaś Ty.. - w tym momencie poczułam uścisk dłoni - to Mikołaj..
-Zaczełaś krzyczeć że jestem taka , siaka i owaka , zaczełaś mnie szarpać a Natan zaczął to nagrywać. Chciałam Cię uspokoić ale nie dawałaś mi wyjaśnić że starałam się go odepchnąć. Wtedy przybiegł Dawid , a za nim Mikołaj i Szymon. Dawid zaczął bić Natana a Mikołaj i Szymon nas rozdzielali.- kontynuowałam - Dawid go pobił nie za to że nas nagrywał ,za to rozwalił mu telefon. Pobił go za to że się z nim całowałaś ,oraz za to że Natan Cię obmacywał. - w tym momencie skończyłam i wtuliłam się do Mikołaja. Kątem oka zauważyłam że Dawid spuszcza głowę , a Wiktoria na niego patrzy.
- No i na koniec powiem Ci że Natan ma jeszcze chyba z 3 dziewczyny i każda myśli że jest tą jedyną - dopowiedział Szymon.
- Tak jasne. To że Wy go nie lubicie ,a Tobie - spojrzała na mnie - też się podoba , nie oznacza że ja nie mogę z nim być. Natan nie jest taki rozumiecie?! - krzykneła ze złością , i wybiegła z mojego pokoju. Nie wiedzieliśmy co zrobić , nigdy nie widzieliśmy jej takiej zdenerwowanej.. Po chwili usłyszeliśmy trzaśnięcie drzwi. Wyszła z domu.. Siedzieliśmy tak w ciszy przez jakieś 10 minut.
- Co robimy? - spytałam przerywając ciszę , i odsuwając się od Mikołaja.
- Trzeba jej poszukać - odpowiedział mi Dawid.
- Najpierw spróbujmy zadzwonić. - doradził Mikołaj wstając z łóżka.
Dzwoniliśmy na zmianę , raz ja , raz Dawid , Mikołaj , Szymon.. Nikt nie mógł się dodzwonić. Cały czas słyszeliśmy "nagraj wiadomość" nagraliśmy chyba z 1500 wiadomości! Denerwowaliśmy się. Wiktoria nigdy się tak nie zachowywała. Próbowałam dzwonić dalej , niestety było głucho. Poczułam bezsilność , usiadłam na łóżku i zaczęłam płakać. Poczułam obok siebie Mikołaja. Zawsze był kiedy go potrzebowałam. Znowu siedzieliśmy w ciszy przez dłuższy czas. Po chwili wpadłam na pomysł gdzie może być Wiktoria.
- Karolina.! - krzyknełam.
- co? - odpowiedzieli niemal chórem
- Wiktoria może być u Karoliny - odpowiedziałam.
- Faktycznie , nie pomyślałem o tym. - odpowiedział Dawid.
Wybrałam numer do Karoliny. Odebrała.
- hej, jest u Ciebie Wiktoria?- spytałam
-  Halo?.. nie a coś się stało?
- Tak , wybiegła z domu , daj znać jak się z Tobą skontaktuje. - odpowiedziałam
-okej jak się odezwie to dam znać - odpowiedziała i rozłączyła się.
Wróciłam do chłopaków. Wszyscy siedzieli w moim pokoju.
- Nic z tego - odpowiedziałam. i uzyskałam zero reakcji.
Dawid i Szymon jeszcze przez chwile próbowali dodzwonić się do niej , ale to nic nie dawało.. Postanowiliśmy dać jej czas..
Jutro miał odbyć się nasz wyjazd do Chorwacji. Ona musiała się pojawić.
Chłopacy stwierdzili że zostaną dzisiaj u mnie na noc. Pojechali do domu po najważniejsze rzeczy i co najważniejsze , kasę i walizki na wyjazd. Ja w tym czasie poszłam się wykąpać.

*OCZAMI LAURY*
Przez dłuższą chwile żadna z nas nic nie mówiła , ale nie mogłam tak dłużej. W końcu się odezwałam. - Nadal go kocham , nie wyobrażam sobie nie widzieć go , nie dotknąć , ale nie chciałam się z nim przespać.. nie teraz. Nie chcę wpaść z nim , a są duże szanse. Mam dopiero 17 lat.. - powiedziałam. W tym samym czasie mój telefon zaczął dzwonić. Spojrzałam kto to " Mikołaj" i odłożyłam telefon spowrotem.

 - Kto to? - spytała niunia

 - Mikołaj , nie chce z nim rozmawiac- odpowiedziałam. W tym samym momencie Wiktoria wzieła mój telefon do ręki i bez wahania odebrała.

 - Co chcesz? Nie mało Ci? - krzykneła ze złością 

- Chciałem tylko porozmawiać z Laurą - odpowiedział 

- Ale ona nie chce z Tobą. To że była pijana , nie znaczyło że masz ją przelecieć. Bez przesady. I obiecuje że jak ktoś się o tym dowie to ze mną bedziesz mial doczynienia - krzyknęła i rozłączyła się. Spojrzałam na nią , lekko podnosząc głowę. Liczyłam że coś powie , ale ona tylko mnie przytuliła. Niby nic , ale jednak najłatwiej się uspokoić. 

- Co chciał? - spytałam po chwili 

- Pogadać z Tobą , ale myślę że jasno dałam mu do zrozumienia że nie chcesz z nim dyskutować - odpowiedziała z uśmiechem. Wstałam do łazienki , chciałam wziąć prysznic. W tym samym czasie ktoś zapukal do drzwi. Ja już byłam pod prysznicem , dlatego otworzyła Wiktoria. Usłyszałam tylko tyle że to chłopacy. Umyłam się i w ręczniku wyszłam z łazienki. Wiktoria była u siebie w pokoju i rozmawiała z jakąś większą grupką. Weszłam żeby sprawdzi kto to. Lekko otworzyłam drzwi. I od razu zauważyłam Mikołaja , a wraz z nim Dawida , Szymona.

 - Co oni tu robią ? - spytałam sama siebie i poszłam do pokoju trzaskając drzwiami. Postanowiłam się przebrać. Ubrałam bieliznę i szukałam jakis przewiewnych ciuszków. W tym samym czasie ktoś wszedł do mnie do pokoju. Pomyślałam że to Wiktoria dlatego nie przejełam się. Było jakoś dziwnie cicho jak na nią.. 

- Wiktoria? To Ty? - spytałam , nie odwracając się od szafy. 

- Nie - usłyszałam męski głos. Wtedy już wiedziałam że to był Mikołaj..

 - Co Ty tu robisz ? - krzyknełam ze łzami w oczach 

- Chciałem pogadać z Tobą o tej akcji w nocy - odpowiedział i się uśmiechnął 

- Jak dla mnie wszystko jasne , przeleciałeś zostawiłeś. - odpowiedziałam siadając na łóżku z płaczem. - To nie tak.. Musiałem iść , chłopacy dzwonili - odpowiedział i przytulił mnie do siebie. Zabrakło mi słów , nie wiedziałam co powiedzieć. Chciałam się wyrwać z jego ramion ale to w jego ramionach czułam się najlepiej.. Mimo wszystko kochałam go , i nie mogłam go stracić. Po dłuższej chwili puścił mnie i słodko się uśmiechnął. Zorientowaliśmy się że nie jesteśmy sami. Mieliśmy widownie. Przy drzwiach stała Wiktoria ,wraz z Dawidem. Wtedy wiedziałam że sprawy się komplikują. 

*OCZAMI WIKTORII*
Przez dłuższą chwile żadna z nas nic nie mówiła.

 - Nadal go kocham , nie wyobrażam sobie nie widzieć go , nie dotknąc , ale nie chciałam się z nim przespać.. nie teraz. Nie chcę wpaść z nim , a są duże szanse. Mam dopiero 17 lat.. - powiedziała w końcu. Nagle Laurze zadzwonił telefon. Spojrzała na niego i odłożyła spowrotem. 

- Kto to? - spytałam.

- Mikołaj , nie chce z nim rozmawiac- odpowiedziała. Wziełam telefon do ręki i bez wahania odebrałam.

 - Co chcesz? Nie mało Ci? - krzyknełam ze złością. 

- Chciałem tylko porozmawiać z Laurą - odpowiedział 

- Ale ona nie chce z Tobą. To że była pijana , nie znaczyło że masz ją przelecieć. Bez przesady. I obiecuje że jak ktoś się o tym dowie to ze mną bedziesz mial doczynienia - powiedziałam i rozłączyłam się. Przytuliłam Laure do siebie. Widzę, że jest jej ciężko.

 - Co chciał? - spytała po chwili. 

- Pogadać z Tobą , ale myślę że jasno dałam mu do zrozumienia że nie chcesz z nim dyskutować - odpowiedziałam. Laura poszła się wykąpać. Nagle ktoś zapukal do drzwi. Był to Dawid, Szymon i za nimi Mikołaj. Chciałam rzucić się na niego i wydrapać mu oczy ale Dawid mnie przytrzymał. Szymon powiedział, że mamy kilka spraw do wyjaśnienia. 

-Dobra to wejdźcie. Masz szczęście idioto, że Laura się kąpie.- powiedziałam w złości. 

-Dobra pierwsza sprawa to najważniejsza. Chodzi o Mikołaja. Bo rano zadzwoniłem do niego ponieważ mama nie mogła się do niego dodzwonić. On chciał zostać ale po prostu nie mógł.- powiedział Dawid. W tym momencie weszła Laura. Ale od razu trzasnela drzwiami i poszła do siebie.

 -No czego sie tak gapisz? Idź jej to wyjaśnić.- powiedziałam do Mikołaja. Ten wstał i poszedł do niej.

 -no to coś jeszcze mamy do wyjaśnienia?- powiedziałam z lekkim uśmiechem. 

-No tak. Szymon..- mina Dawida spoważniała. Szymon wyszedł z pokoju. 

-Chodzi o to co się między nami wydarzyło. Byłem pijany. Przepraszam. Nie chcę żeby nasze relacje się przez to popsuły. Zależy mi na naszej przyjaźni.-powiedział

-Dawid ja nie pamiętam z wczoraj prawie nic. Co się wczoraj wydarzyło?- powiedziałam przestraszona. 

-Nic.- powiedział i mnie do siebie przytulił. Chodź do Laury i Mikołaja bo musimy jeszcze o czymś pogadać.- Szymon coś jadł w kuchni. Kiedy zauważył mnie i Dawida podszedł do nas. Mikołaj stał z Laurą w pokoju przytuleni. Sama nie wiedziałam o czym chcą pogadać chłopaki więc się denerwowałam..

*OCZAMI WIKTORII*
Obudziłam się ze strasznym bólem głowy. Kiedy otworzyłam oczy nie wiedziałam gdzie jestem. Wzięłam telefon do ręki i zobaczyłam, że jest już 15 ! Przespałam połowe dnia! Chciałam zadzwonić do Laury ale pomyślałam, że może spać. Wykręciłam numer do Karoliny. Wiem, że pije z umiarem i na pewno już nie śpi.
-Halo?- powiedziała.
-Karolina pomóż mi nie wiem gdzie jestem.- powiedziałam po cichu.
-Jesteś u mnie pijaczko. Wyszłam na chwilę do sklepu. W kuchni masz tabletki z wodą i listem do ciebie.- powiedziała
Odetchnęłam z ulgą. Tylko dlaczego nie jestem w domu? Nic nie pamiętam z wczoraj. Urwał mi się film zaraz po wyjsciu Laury na taras. Może się z nią pokłóciłam?
- okej to przyjdz szybko. Nie chce być sama- powiedziałam
-Spoko niunia za 5 minut będę- powiedziała i się rozłączyła.
Karolina jest starsza o rok i mieszka sama. Lubię jej mieszkanie. Zawsze ma w nim czysto a do tego jest piękne, Jak ona. Zawsze ją podziwiałam ze względu na wygląd.
Poszłam do kuchni i wzięłam tabletki. Chwilę później przyszła Karolina.
-To co laska o co poszło z Laurą?- spytała
-Ty mi powiedz. Nic nie pamiętam.- z niepewnością odpowiedziałam
-Ej niunia jaja sobie robisz. Zrobiłyście z Laurą taką zadyme, że impreze skończyliśmy.- odpowiedziała
-Jasne.- powiedziałam
Dostałam w tym momencie smsa od Laury "gdzie jesteś? Przepraszam za wczoraj poniosło mnie. Martwię się o ciebie." Czyli nie musi być tak źle.
-To od Laury. Musze wracać do domu.-
- spoko odwiozę cię.-
-no ale też wczoraj piłaś-
- nie niunia. Piłam zwykłą cole.-
Ona nigdy mnie nie przestanie zaskakiwać. Karolina odwiozła mnie do domu. Kiedy tam weszłam nie mogłam w to uwierzyć. Dom wyglądał jak by tornado przez nie przeszło. Znalazłam Laure w swoim pokoju, płakała.
-Laura co się stało?-
-przepraszam niunia za wczoraj. Wiem, że pierwsza z nim gadałaś ale on jest taki śliczny. Byłam pijana a Mikołaj... żałuję tego. Kiedy wstałam jego nie było. Zabawił się ze mną i mnie zostawił. Nie chcę się kłócić bo cię potrzebuje.- wyłkała.
Nie widziałam jej w takim stanie nigdy.
-Laura co się stało? Nic nie rozumiem. Z wczoraj nic nie pamiętam więc nie ma sprawy. Ale o co chodzi z Mikołajem?-
-poszłam z nim do łóżka.- powiedziała płacząc jeszcze bardziej.
-Myślałam, że nadal coś do niego czujesz.

*OCZAMI LAURY*
Obudziłam się rano z strasznym kacem. Na początku nie wiedziałam gdzie jestem. Tak bolała mnie głowa. Wziełam telefon , by zobaczyć czy Wiktoria się nie odezwała. Niestety nie było żadnego sms'a od niej. Dopiero po chwili ogarnełam że jestem u siebie w mieszkaniu. Wstałam i udałam się do pokoju Wiktori , sprawdzić czy jej tam nie ma. Niestety nie było. Postanowiłam wziąć zimny prysznic. Weszłam do łazienki , a tam zobaczyłam bokserki Mikołaja. Z płaczem usiadłam na podłodze.
- Nie to nie może być prawda.! Ja nie mogłam..- krzyczałam płacząc jeszcze bardziej. Po chwili dostałam sms'a. Wziełam telefon do ręki z nadzieją że to Wiktoria. Niestety sms był od Mikołaja
"Byłaś naprawdę świetna" Zaczełam jeszcze bardziej płakać. Wykręciłam do niego numer. Dzwoniłam tak 6 razy. Za żadnym nie odebrał. Zrozumiałam że zabawił się mną i zostawił.. Bałam się odezwać do Wiktorii więc postanowiłam że zadzwonię do Nicole.Niestety ta też nie odebrała.
- jest z Sebastianem - pomyślałam.
Po dłuższej chwili postanowiłam jednak napisać do Wiktorii.
-Gdzie jesteś? Przepraszam za wczoraj, poniosło mnie. Martwię się o Ciebie - napisałam. Niestety nie dostałam odpowiedzi. Poszłam do pokoju , usiadłam na łóżku z płaczem. Wszystko przypominało mi Mikołaja , było jeszcze gorzej. Po 10 minutach usłyszałam jak ktoś otwiera drzwi.
- To Wiktoria- pomyślałam , ale bałam się przywitać
Po chwili weszła do mojego pokoju.
- Laura , co się stało? - spytała
- Przepraszam niunia , za wczoraj. Wiem że pierwsza z nim gadałaś , ale spodobał mi się. No i byłam pijana , a Mikołaj.. żałuje tego. Kiedy wstałam go już nie było , zabawił się mną i zostawił. Nie chce się kłócić bo Cię potrzebuje - powiedziałam płacząc jeszcze bardziej. W tym samym czasie skierowałam wzrok na bokserki.
-Laura, co się stało? Nic nie rozumiem. Z wczoraj nic nie pamiętam , więc nie ma sprawy, ale o co chodzi z Mikołajem? -spytała
- Przespałam się z nim - powiedziałam wpadając w atak histerii.
- Myślałam że nadal coś do niego czujesz..- odpowiedziała

*OCZAMI LAURY*
Ta impreza miała oficjalnie rozpocząć wakacje , więc od początku założeniem moim i Wiktorii było to że się upijemy.
Poszłyśmy więc do barku przy któr stali nasi przyjaciele. Z daleka zobaczyłam Kacpra więc podbiegłam do niego i z radością na twarzy przytuliłam się.
- Gdzie Ty byłeś tyle czasu? Tyle się wydarzyło.! - powiedziałam
- No sorka laska , z Emilą byłem. - odpowiedział i
Kacper był moim przyjacielem od dobrych 8 lat. Świetnie się dogadywaliśmy. Kacper był to też były chłopak Wiktorii za czasów podstawówki.
- Niunia.! Chodź tu.! - krzyknełam do Wiktorii
- No co jest? - podeszła do nas i spytała.
- To jak pijemy? - spytałam z wielkim bananem na twarzy.
- Jasne! - odpowiedziała z entuzjazmem.
Poprosiłyśmy Kacpra o piwa i poszłyśmy usiąść do Mikołaja i Dawida.
- No siemka - powiedziałam , po czym z wielkim uśmiechem usiadłam obok Mikołaja
- Hej - odpowiedzieli z uśmiechem
- Gdzie macie Szymona?- spytała Wiktoria
- Poszedł pogadać z mamą przez telefon- odpowiedział Mikołaj.
W tym samym czasie do pomieszczenia wszedł Szymon a my wybuchliśmy śmiechem. Po 5 minutach podszedł do nas Kacper z piwami.
- o dziękujemy - powiedziałam i pocałowałam chłopaka w policzek.
- Nie ma za co skarbie - odpowiedział i udal się spowrotem do barku przy którym stała Emilia.
- Ej niunia oni chyba coś kręcą.- powiedziałam
- Oni? Coś Ty. - Odpowiedziala Wiktoria.
Siedziałyśmy tak z chłopakami około 3godzin , oczywiscie cały czas coś piłyśmy.
W końcu po tym czasie miałyśmy dość i ledwo co kontaktowałyśmy. Położyłam się Mikołajowi na kolanach. W tym samym czasie Wiktoria gdzieś poszła. Po godzinie ocknełam się bo było mi zimno.
- Mikołaj, gdzie jest Wiktoria? - spytałam chłopaka.
- Poszła gdzieś jak zasnełas , ale nie chciałem Cię budzić. - odpowiedział.
Dałam mu buziaka w polik , po czym udałam się szukać Wiktorii. Szukałam jej tak z 20 minut. W końcu znalazłam ją koło toalety.. CAŁUJĄCĄ SIĘ Z NATANEM.
- O nie to nie może być prawda- pomyslalam i z łzami w oczach wybiegłam. Musialam cos zwalic po drodze bo Wiktoria coś krzyczała. Nie mogłam uwierzyć w to że Wiktoria i Natan.. Nie to musiała być moja wyobraźnia. Nie zrobiłaby mi tego.. Przeszłam obok Mikołaja który złapał mnie za ręke , ale szybko się wyrwałam i wyszłam na taras. Płakałam cały czas. Jakoś po 10 minutach poczułam jak ktoś mnie obejmuje. Odwróciłam się i ujrzałam Mikołaja. Nic nie mówiąc wtuliłam się w niego i zaczełam płakać jeszcze bardziej.

*OCZAMI WIKTORII*
Ta impreza otwierała wakacje , więc od początki wiedziałam, że się upijemy. Poszłyśmy z Laurą do barku przy któr stali nasi przyjaciele. Dziewczyna przytuliła się do Kacpra. Byłam z nim bardzo dawno temu ale mieliśmy jakiś kontakt. Laura chwilę z nim pogadała i zawołała mnie.
- Niunia.! Chodź tu.! -
- No co jest? - spytałam
- To jak pijemy? - spytałama z uśmiechem.
- Jasne! - odpowiedziałm.
Oczywiste było, że Laura wypije 1-2 piwa i jej starczy. Ja mogłam pić i pić.
Poprosiłyśmy Kacpra o piwa i poszłyśmy usiąść do Mikołaja i Dawida.
- No siemka - powiedziała Laura, po czym z wielkim uśmiechem usiadła obok Mikołaja.
- Hej - odpowiedzieli z uśmiechem
- Gdzie macie Szymona?- zapytałam.
- Poszedł pogadać z mamą przez telefon- odpowiedział Mikołaj.
W tym samym czasie do pomieszczenia wszedł Szymon a my wybuchliśmy śmiechem. Po 5 minutach podszedł do nas Kacper z piwami.
- o dziękujemy - powiedziała Laura i  pocałowała chłopaka w policzek.
- Nie ma za co skarbie - odpowiedział i udal się spowrotem do barku przy którym czekała na niegk Emilia.
- Ej niunia oni chyba coś kręcą.- powiedziała Laura
- Oni? Coś Ty. - Odpowiedzialam.
Siedziałyśmy tak z chłopakami około 3godzin , oczywiscie cały czas coś piłyśmy. Ja szybciej Laura wolniej.
W końcu po tym czasie miałyśmy dość i ledwo co kontaktowałyśmy Laura położyła się Mikołajowi na kolanach. A ja poszłam na parkiet. Piłam i się przy tym świetnie bawiłam. Przez przypadek wpadłam na Natana.
-Hej przystojniaku- powiedziałam i zaczęłam z nim tańczyć. Widziałam, że Laura wstała więc zaciągnęłam Natana pod toalete i zaczęłam się z nim namiętnie całować. Chłopakowi widocznie musiało się podobać. Kurde nie dość, że taki przystojny to jeszcze świetnie całuje. Kontem oka zauważyłam Laure, kiedy zaczęła biedz na parkiet krzyczałam "kto pierwszy ten lepszy". Nie wiem co mi odwaliło bo normalnie się tak nie zachowuję. Ale Natan musi być za mną! Widziałam, że Laura wyszła na taras więc chciałam do niej iść porozmawiać ale zatrzymał mnie Mikiłaj.
- Niunia ja z nią pogadam.-
- No dobra- powiedziałam i poszłam po drinka. I tańczyłam z Natanem. Tak myśle...

Jesteśmy przyjaciółkami od 4 lat. A na imię nam Wiktoria , oraz Laura. 

Witamy Was na naszym blogu , gdzie możecie czytać najlepsze opowiadanie , jakie kiedykolwiek stworzono. Jest ono efektem naszej wyobraźni. Posty będziemy starały się dodawać co tydzień , w weekend. Bo jak wiecie niedługo zaczyna się szkoła , i obowiązki. Zapraszamy do przeczytania pierwszego postu. :)